Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Can you handle it ?: Οι 30 καλύτερες σκηνές στην ιστορία του σινεμά (Part 1)



Τι κάνει μια σκηνή, μια ταινία αξιομνημόνευτη;  Τι είναι αυτό που τις κάνει να ξεχωρίζουν; Να είναι οι ηθοποιοί; Να είναι το σενάριο; Να είναι ο τρόπος που ο σκηνοθέτης αποφασίζει να αποδώσει την σκηνή; Να είναι ίσως η επιτυχία της ταινίας;
Εγώ πιστεύω ότι είναι όλα αυτά μαζί. Η χρυσή τομή, εκείνο το λεπτό σημείο ισορροπίας που θα χτυπήσει κέντρο στο ενδιαφέρον του θεατή και θα περάσει στην ιστορία.
Το  Popcorn Monster μάζεψε τριάντα τέτοιες σκηνές και σας τις παρουσιάζει, με επιμέλεια του yours truly! Κάποιοι ενδεχομένως θα διαφωνήσετε ( δεν πειράζει, σιγά σιγά θα μάθετε) αλλά πρέπει να έχετε υπόψην ότι είμαι στα τριάντα μου και αυτές είναι οι ταινίες που έκαναν περισσότερη εντύπωση σε κάποιον της ηλικίας μου. Τέλος, δύο σκηνές λείπουν από εδώ αλλά δεν γίνεται να μην αναφερθούμε σ' αυτές. Η ομιλία του Al Pacino για την φύση του Θεού στο "Devil's Advocate" και το κλείσιμο του στο "Justice for All". Ο λόγος είναι απλός: Δεν ήθελα να βάλω περισσότερο Pacino! Ο ανθρωπος είναι αδιαμφισβήτητα ο καλύτερος εν ζωή ηθοποιός αλλά αν έβαζα ακόμη δύο σκηνές του θα έπρεπε να ονομάσω το post σε "Οι καλύτερες στιγμές του Al Pacino". Χμμμ, δεν είναι άσχημη ιδέα για μελλοντικό post  τώρα που το σκέφτομαι...






Λίγα λόγια για αυτά που θα δείτε. Τα clips τα μάζεψα από το YouTube, από παλιές ταινίες που είχα ή από καινούργιες που κατέβασα. Πολύ θα ήθελα να ήταν όλα αυθεντικά και HD αλλά θα χρειαζόμουν εβδομάδες για κάτι τέτοιο. Ετσι, απολογούμαι εάν σε κάποια clips η ποιότητα δεν λέει και πολλά. Πριν κάθε clip υπάρχει μια μικρή επεξήγηση της σκηνής (όχι η περιλήψη της ταινίας, μην τρελλαθούμε) και μετά ένα μικρό trivia, έτσι για να μάθετε κάτι περισσότερο!




Καραμπινάτο, αρχι-spoiler alert! Εννοείται ότι σε πολλές σκηνές που έχω πιο κάτω αποκαλύπτονται πολλά για τις ταινίες από τις οποίες είναι παρμένα. Consider yourselves warned...










Any Given Sunday

“Inches”

Το κλίμα στα αποδυτήρια είναι βαρύ. Οι “Miami Sharks” χάνουν από τους “Dallas Knights” στο ημίχρονο και όπως όλα δείχνουν θα αποκλειστούν  από τον επόμενο γύρο των play-off.  Ο προπονητής Tony D' Amato, μην έχοντας τι άλλο να κάνει, αποφασίζει να μιλήσει στους παίχτες του για το τι σημαίνει να είσαι ομάδα.





Trivia: Οταν ο Beamen επισκέπτεται το σπίτι του προπονητή, στη τηλεόραση παίζει το “ Ben Hur” η επική ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί ο Charlton Heston. O Heston παίζει ένα μικρό ρόλο στη ταινία, ως ο κομισάριος της λίγκας. Σε συνέντευξη του ο σκηνοθέτης Oliver Stone είπε ότι αυτό ήταν επίτηδες, γιατί ήθελε να δείξει πως οι επαναστάτες του χθες έγιναν το κατεστημένο του σήμερα




A Few Good Men


“You can’t handle the truth”


Ο συνταγματάρχης Nathan Jessup ευθύνεται για τον θάνατο ενός στρατιώτη που ήταν υπό τις διαταγές του, όταν διέταξε τους υφιστάμενους του να τον βασανίσουν. Οι δικηγόροι υπεράσπισης των δύο στρατιωτών που βρίσκονται υπό κατηγορία γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά εις μάτην αφού δεν μπορούν να αποδείξουν τίποτα στο δικαστήριο. Ο λοχαγός Daniel Kafee όμως έχει μια απελπισμένη ιδέα..






Trivia: Το “Α Few Good Men” είναι γραμμένο δια χειρός του σπουδαιότατου σεναριογράφου, Aaron Sorkin. Σ’ αυτή την ταινία ο Sorkin χρησιμοποιεί για πρώτη φορά την τεχνική που θα έκανε διάσημη μέσω της σειράς “The West Wing”. Το “walk-and-talk”, που προϋποθέτει ότι οι πρωταγωνιστές της σκηνής, μιλώντας, βαδίζουν προς την κάμερα. Η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται σήμερα ευρέως, αφού δίνει την ψευδαίσθηση ότι η δράση «κινείται».


Scent of  Woman

“Not a snitch”


Ο Charlie την έχει βάψει για τα καλά. Φτωχόπαιδο όντας, βασίζεται πάνω στην υποτροφία που έχει κερδίσει για να συνεχίσει να παρακολουθεί μαθήματα στο Baird, ένα ιδιωτικό σχολείο για τους γόνους της υψηλής κοινωνίας. Σ’ αυτή τη σκηνή, ο Charlie βρίσκεται σε δίκη όπου αρνείται να καταθέσει για μια φάρσα που έπαιξαν οι συμμαθητές του στον διευθυντή της Σχολής. Ο George ο Νεώτερος, ένας άλλος μάρτυρας, προφασίζεται ότι δεν είδε καλά τους υπαίτιους (ο πατέρας του είναι μέγας ευεργέτης του σχολείου) αφήνοντας τον καημένο Charlie να διαλέξει μεταξύ του μέλλοντος και της ακεραιότητας του. Την κατάσταση όμως έρχεται να αλλάξει ο συνταγματάρχης Frank Slade, ένας τυφλός πρώην στρατιωτικός που δεν πρόκειται να δεχτεί την αδικία που ετοιμάζεται να γίνει...






Trivia: Η σκηνή της δίκης, η οποία υποτίθεται ότι διαδραματίζεται σε ιδιωτικό σχολείο αρρένων, είναι στη πραγματικότητα του Emma Willard School, ένα από τα παλαιότερα ιδιωτικά σχολεία θηλέων στις ΗΠΑ.



Full Metal Jacket



“Barracks”

Ο πόλεμος του Βιετνάμ βρίσκεται στη κρισιμοτερη του φάση. Νέοι από την Αμερική κάνουν ουρές για να καταταγούν και να πάνε για το μέτωπο. Πριν φτάσουν εκεί όμως πρέπει να περάσουν από τη βασική εκπαίδευση, όπου τους περιμένει ο λοχίας Hartman.




Trivia: Ο τίτλος “Full Metal Jacket” αναφέρεται στον τύπο των πυρομαχικών που χρησιμοποιούσαν οι στρατιώτες στον πόλεμο του Βιετνάμ. Επίσης σπουδαία σκηνή σ' αυτή την ταινία είναι όταν ο Pyle τα παίρνει, σκοτώνει τον λοχία και στη σύνεχεια αυτοκτονει.




Good Will Hunting


“History Major”


Ο Will, ο Chuckie και η παρέα τους πάνε μια νύχτα σ’ ένα μπαρ που συχνάζουν κολλεγιόπαιδα για να ψαρέψουν γκόμενες. Οταν ο Chuckie αποφασίζει να την πέσει σε δυό κοπέλες, ένας φοιτητής προσπαθεί να τον εκθέσει για να τον κάνει ρεζίλι. Το σχέδιο πάει μια χαρά μέχρι που ο Will, παιδί-θαύμα στα μαθηματικά, αποφασίζει να δείξει στον εξυπνάκια πόσα μήλα χωράει ο σάκκος..







Trivia: Το Good Will Hunting είναι η ταινία που έκανε παγκοσμίως γνωστούς το δίδυμο Matt Damon και Ben Affleck. Οι δυό τους μοιράζονται την πατρότητα του σεναρίου, αν και κυκλοφορεί ευρέως ότι ο σεναριογράφος δεν είναι άλλος από τον William Goldman. Φήμες θέλουν τους δύο (που δεν έχουν γράψει ότιδήποτε εφάμιλλο από τότε) να έχουν αγοράσει τα δικαιώματα της ταινίας από τον Goldman, εξασφαλίζοντας την σιωπή του με συμβόλαιο. Ο ίδιος ο Goldman διαψεύδει συνεχώς αλλά έχει απηυδήσει. Οταν τον ρώτησαν την ίδια ερώτηση για εκατομμυριοστή φορά, ο Goldman απάντησε ότι δεν είναι ο σεναριογράφος, αλλά αυτό δεν έχει σημασία γιατί θα το γράψουν στη ταφόπλακα του έτσι κι αλλιώς!



Goodfellas

“Funny? How?”



Ο μαφιόζος Tommy βρίσκεται μαζί με τους φίλους του σ’ ένα μπαρ και διασκεδάζει λέγοντας ιστορίες. Το καλό κλίμα όμως πάει κατά διαόλου όταν ένας από αυτούς κάνει ένα σχόλιο που δεν αρέσει καθόλου στον υπέρμετρα βίαιο και ανισόρροπο Tommy..





Trivia: Σύμφωνα με τον Pesci,  αυτή η σκηνή συνέβη στη πραγματικότητα αλλά θύμα ήταν ο ίδιος όταν σε ένα εστιατόριο που δούλευε είπε σ’ ένα θαμώνα ότι έλεγε αστείες ιστορίες. Ο Scorcese πάντως επέτρεψε στον Pesci και τον Liotta να προβάρουν τον διάλογο τους αλλά δεν είπε τίποτα στους υπόλοιπους ηθοποιούς, για να πιάσει τις πραγματικές τους αντιδράσεις.



Jaws


“Bigger boat”

Ο αρχηγός της Αστυνομίας Martin Brody, μαζί με τον ιχθυολόγο Matt Hooper και τον κυνηγό καρχαριών Quint ξεκινούν για να βρουν τον μεγάλο λευκό καρχαρία που τρομοκρατεί το νησί Amity. Στη διαδρομή ο Brody καταλαβαίνει ότι το έργο τους θα είναι πολύ πιο δύσκολο απ’ ότι αρχικά νόμιζε..







Trivia: Οι βλάβες που παρουσίαζε ο Bruce (έτσι ονόμαζε τον μηχανικό καρχαρία ο Spielberg, εξηγώντας αργότερα ότι αυτό είναι το όνομα του δικηγόρου του) έχουν γίνει πλέον θρυλικές. Το μηχανικό τέρας σχεδόν ποτέ δεν δούλευε κανονικά με αποτέλεσμα το γύρισμα να καθυστερεί σημαντικά. Για να μην χάνει χρόνο, ο Spielberg αποφάσισε όταν το ρομπότ δεν θα ήταν διαθέσιμο να κάνει την κάμερα ως την οπτική γωνιά του καρχαρία. Στη συνέχεια αυτό θεωρήθηκε ως μεγαλοφυής ιδέα, αφού οι κριτικοί υποστήριξαν ότι εάν φαινόταν σε κάθε πλάνο ο καρχαρίας τότε θα έχανε από την «μαγεία» του.



Jerry Maguire

“You had me at hello”


Η αγάπη δεν χτυπάει την πόρτα παρά μόνο μια φορά. Ο ατζέντης Jerry έχει πολύ καλά την επίγνωση αυτών των πιθανοτήτων  και αποφασίζει να κάνει τα πάντα για κερδίσει την πρώην γραμματέα του Dorothy. Πάρα τις αυστηρές απαγορεύσεις της ιδίας αλλά και της αδελφής της για να μην ξαναέλθει στο σπίτι τους, ο Jerry αποφασίζει να εξομολογηθεί την αγάπη του..







Trivia: Είναι κοινό μυστικό ότι πολλές από τις σκηνές στο “Jerry Maguire” είναι αποτέλεσμα αυτοσχεδιασμών. Ο σκηνοθέτης Cameron Crowe πίστεψε πραγματικά στις δυνατότητες των ηθοποιών του και τους έδωσε άδεια να κινηθούν όπως εκείνοι πίστευαν σωστά. Εγκλημα θα ήταν να μην κάνουμε αναφορά στο "Show me the money!".  Απλά προτίμησα να βάλω και λίγη ρομαντζάδα στο post :)




Leon : The Professional



“From Matilda”

O Leon είναι ένα βήμα πριν την ελευθερία, καταφέρνοντας να αποδράσει από τους αστυνομικούς που επέδραμαν στο διαμέρισμα του. Ο πληρωμένος δολοφόνος όμως ακόμα δεν έχει πληρώσει για τις ζωές που έχει πάρει. Ούτε όμως και ο διεφθαρμένος αστυνομικός που τον καταδιώκει. Η θεία δίκη είναι προ των πυλών...




Trivia: H διεθνής κόπια της ταινίας περιέχει αρκετά υπονοούμενα για την πιθανότητα σεξουαλικής σχέσης μεταξύ του κοινωνικά καθυστερημένου Leon και της 12χρονης Matilda. Οταν όμως προβλήθηκε σε test groups στις ΗΠΑ, κάποιες από αυτές τις σκηνές ενόχλησαν σε μεγάλο βαθμό τους θεατές. Η εταιρεια διανομης στο τελος εκοψε κάποιες από αυτες τις σκηνές. Σε μια από αυτές, η Matilda παρουσιάζεται μπροστά στον Leon μ’ ένα ροζ φόρεμα και του ζητά να γίνει ο πρώτος της εραστής.



Men of Ηonor



“Twelve steps”

Ο Carl Brashear βρίσκεται σε πολύ βαθιά νερά. Ο δύτης του αμερικανικού ναυτικού θέλει να συνεχίζει να εργάζεται, παρά το γεγονός ότι έχασε το ένα του το πόδι εν ώρα καθήκοντος. Ο μοναδικός τρόπος να καταφέρει να το κάνει αυτό, είναι να αποδείξει σε πραγματικές συνθήκες ότι εξακολουθεί να μπορεί να εκτελέσει την εργασία του, σε αντίθεση με τις επιθυμίες της διοίκησης ναυτικού που βλέπει τον Brashear ως ξεπερασμένο. Ο Carl βρίσκει σύμμαχο στο τελευταίο άτομο που θα μπορούσε να σκεφτεί: τον πρώην εκπαιδευτή του, ένα μεθύστακα, αθυρόστομο, ρατσιστή λοχία που σέβεται όμως την δύναμη και την επιμονή..





Trivia: Ο Sunday στη στολή του φορά κόκκινα διακριτικά, σημάδι ότι τα τελευταία δώδεκα χρονια σε μια τουλάχιστον περίπτωση έχει καταδικαστεί για ανάρμοστη συμπεριφορά.



Νo Country for Old Men


“The gas station”

Μια καθαρά τυπική συνδιαλλαγή παίρνει απότομα στροφή προς το «αστα να παν στον διάολο» όταν ο επιστάτης του βενζινάδικου κάνει μια λάθος ερώτηση στο δολοφόνο Anton. Η ζωή του τώρα εξαρτάται από το πόσο τυχερός είναι..





Trivia: Στα credits της ταινίας, ως editor παρουσιάζεται ο κ. Roderick Jaynes. Ο Jaynes είναι ένας φαντάστικός χαρακτήρας που επινόησαν οι αδελφοί Cohen για να βρουν ένα «παραθυράκι» στη νομοθεσία της συντεχνίας που απαγορεύει να αναφέρονται δύο άτομα ως «συν-μοντέρ» (sic). Στη πραγματικότητα, το μοντάζ της ταινίας, όπως και κάθε τους ταινίας, γίνεται από τα δύο αδέλφια. Σε συνέντευξη τους οι Cohen είπαν ότι εάν ποτέ ο Roderick πάρει όσκαρ, θα το παραλάβουν αυτή στη θέση του!





Pulp Fiction



“Iezekiel 25:17”

Ο Jules και ο Vincent είναι δύο μπράβοι με συγκεκριμένη αποστολή. Να βρουν μια βαλίτσα που ανήκει στον εργοδότη τους Marcellus Wallace και να τιμωρήσουν εκείνους που προσπάθησαν να την κλέψουν.





Trivia: Το βιβλικό απόσπασμα που αναφέρει ο Jules, είναι κατά μεγάλο μέρος αποκύημα της φαντασίας του Tarantino. Μόνο οι δύο τελευταίες προτάσεις είναι στη πραγματικότητα από την Βίβλο. Να πούμε επίσης ότι στη ταινία ποτέ δεν αποκαλύπτεται το περιεχόμενο της βαλίτσας. Αλλοι λένε ότι είναι ράβδοι χρυσού, ενώ άλλοι ότι είναι η ψυχή του Marcelus Wallace (εξ' ου και ο κωδικός της βαλίτσας).







Reservoir Dogs

“Stuck in the middle with you”

Με τον Mr. Orange να κείτεται νεκρός στο πάτωμα και τα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας να λείπουν, ο σαδιστής Mr. Blonde αποφασίζει να βασανίσει τον όμηρο της συμμορίας, αστυφύλακα Marvin. Κτηνώδης αλλά με καλό μουσικό γούστο, ο Mr. Blonde ετοιμάζεται να ικανοποιήσει τις ορέξεις του





Trivia: Σε αντίθεση με το τι πιστεύουν πολλοί, δεν πεθαίνουν όλα τα μέλη της συμμορίας. Ο Mr Pink, που στο έργο καταδιώκεται και πυροβολείται από αστυνομικούς off-camera, επιζεί αφού εάν ακούσει κάποιος προσεκτικά τις συζητήσεις των αστυνομικών στο τέλος, κάνουν λόγο για ένα μέλος της συμμορίας που είναι τραυματισμένος στο περιπολικό



Saw

“Last piece of the puzzle”

O Adam και ο Lawrence νίκησαν τον μυστήριο Jiggsaw. Κατάφεραν να σκοτώσουν  τον άνθρωπο που τους κλείδωσε στην αποθήκη, αν και ο Lawrence δεν θα αντέξει πολύ μ’ ένα κομμένο πόδι. Ο Adam μπορεί ακόμα να σωθεί ή ετσι πιστεύει μέχρι να ψάξει το σώμα του επίδοξου δολοφόνου του..



                                 



Trivia: Το “ Saw” είναι ιδανικό παράδειγμα για το ότι δεν χρειάζονται λεφτά για να γυριστεί μια σπουδαία ταινία. Χρειάζεται απλά μια καλή ιδέα. Οι δύο φίλοι σκηνοθέτες γύρισαν την ταινία με ελάχιστο προϋπολογισμό (έπαιξαν δύο ρόλους ενώ αρκετοί ηθοποιοί εργάστηκαν αμισθί) σε μόλις 18 μέρες.



Snatch

“Ze Germans”

Ο Turkish και ο συνεργάτης του Tommy χρειάζονται ένα καινούργιο καραβάν. Ο Turkish στέλνει τον Tommy να του αγοράσει ένα, αλλά προσέχει κάτι στη ζώνη του..






Trivia: O Stephen Graham γίνεται αντικείμενο κοροϊδίας του Turkish ο οποίος τον πειράζει λέγοντας του ότι το όπλο που αγόρασε μπορέι να χρησιμοποιηθεί στο πόλεμο εναντίον των Γερμανων. Λίγους μήνες μετά το “Snatch” ο Graham θα παίξει έναν άγγλο αξιωματικό στη μίνι σειρά “Band of Brothers” που διαδραματίζεται στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο.






Το δεύτερο μέρος είναι έτοιμο, γραμμένο αλλά απομένουν λίγα clips να γίνουν upload. θα ήθελα να το διευθετήσω το σαβ/κο αλλά κάποιοι εξ' ημών έχουν να πάνε διακοπές! Θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνω το επόμενο Σάββατο το πρωί. Καλή χρονιά, καλά να περνάτε και με τον νέο χρόνο που μπαίνει να μην ξεχνάτε τα λόγια του Ντοστογιέφκσι: «Το να ζεις χωρίς ελπίδα, σημαίνει να παύεις να ζεις»

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

From book to film: Τρεις σειρές βιβλίων που μπορούν να γίνουν σπουδαίες ταινίες




Τι κοινό έχουν ο Jason Bourne, ο James Bond και o Harry Potter; Εκτός από μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες, και οι τρεις ήρωες είναι προϊόν της γόνιμης φαντασίας ενός συγγραφέα. Σε μια εποχή όπου το Χόλιγουντ έχει ξεμείνει εντελώς από πρωτοτυπες ιδέες, οι παραγωγοί ξεσκονίζουν τα ράφια των βιβλιοπωλείων για να βρουν την επόμενη μεγάλη επιτυχία! Σήμερα το Popcorn Monster παρουσιάζει τρεις σειρές βιβλίων τα οποία μπορούν αύριο να γίνουν ταινίες με τεράστια επιτυχία. Οι επιλογές μας περιορίζονται στη φανταστική λογοτεχνία γιατί, no offence προς τους πιο σκεπτόμενους, αυτά είναι που πουλούν τα εισητήρια.



The Dark Tower
"Childe Roland to the Dark Tower came..."


Ο Stephen King είναι, προσωπική άποψη πάντα, ο καλύτερος εν ζωή σύγχρονος συγγραφέας. Πολυγραφότατος, με ένα πολύ ιδιαίτερο στυλ, ο King έχει ενδιατρίψει στο φανταστικό κόσμο που χωρίζεται από τον δικό μας με μια λεπτή μεμβράνη. Εκείνον που ξυπνά τις μικρές ώρες του πρωϊνού, όταν πάμε για ύπνο και το δωμάτιο είναι κατασκότεινο. Αρχοντας πραγματικά του λογοτεχνικού τρόμου, ο αμερικάνος συγγραφέας ήταν πάντα θαυμαστής του «Lord of the Rings» και των αρθούριων μύθων και όνειρο του ήταν να γράψει μια σειρά από βιβλία που θα περιέγραφαν ένα ταξίδι επικό, σαν αυτό του Φρόντο. Οπως ομολόγησε, πάντοτε φοβόταν να το κάνει γιατί δεν ήθελε το έργο του να μοιάζει με το "Lord of the Rings" και μοιραία να συγκρίνεται μαζί του. Ετσι, αποφάσισε ένα διαφορετικό σκηνικό για να πει την ιστορία του. Ενα παράλληλο κόσμο, που θυμίζει κάτι από Φαρ Ουέστ και ήρωα όχι ένα συμπαθές χόμπιτ αλλά ένα σκλητράχηλο, επαγγελματία πιστολά. 




Ο Roland Descain (βασισμένος πάνω στον χαρακτήρα του Clint Eastwood), είναι ο τελευταίος από μια βασιλική οικογένεια ευγενών πιστολάδων και έχει μόνο μια αποστολή και σκοπό στη ζωή του. Να βρεί τον μυθικό Μαύρο Πύργο, την πηγή όλων των κόσμων, που βρίσκεται υπό πολιορκία από τον Αλικο Βασιλιά. Ο Αλικος Βασιλιάς έχει ως σκοπό να καταστρέψει τον πύργο και μ’ αυτό να καταστρέψει όλο το σύμπαν. Το έπος του ταξιδιού του Roland περιγράφεται σε εφτά βιβλία, με τις διαφορές μεταξύ τους να είναι εμφανέστατες, τόσο ως προς το στυλ αλλά και ως προς τον ρυθμό. Ο λόγος είναι απλός: Ο Κινγκ χρειάστηκε 30 και χρόνια για να το ολοκληρώσει. Τώρα η κριτική. Το πρώτο βιβλίο της σειράς είναι λες και ο συγγραφέας το έγραψε υπό την επήρρεια LSD. Το “fucked up” είναι αρκετά επιεικής όρος αφού στην προσπάθεια του να διαφοροποιηθεί από τον Tolkien πήγε κυριολεκτικά στο άλλο άκρο. Ολο το βιβλίο μοιάζει να εξελίσσεται μέσα σ’ ένα όνειρο, όπου τα όρια της πραγματικότητας έχουν θολώσει τόσο πολύ που τα πάντα είναι δυνατά και τίποτα δεν είναι σταθερό. Αμα προσθέσετε και την επιτηδευμένη απουσία γραμμικής διήγησης, κλάφτα Χαράλαμπε. Αλλά επειδή είναι για τον King που μιλάμε, ακόμα και ορνιθοσκαλίσματα να έγραφε στο πίσω μέρος του κωλόχαρτου, πάλι θα ήταν έτη καλύτερο από πολλές μπούρδες που διαβάζουμε σήμερα. Το δεύτερο βιβλίο είναι εξαιρετικό με τα υπόλοιπα να είναι σταδιακά βαρετά, με εξαίρεση το τελευταίο όπου το ταξίδι επιτέλους ολοκληρώνεται. 
Στα περί σινεμά τώρα. Το υλικό υπάρχει, η ιδέα είναι καλή και το μόνο που χρειάζεται είναι λεφτά και σωστό μάρκετινγκ. Πολλά βιβλία του King έχουν ήδη γίνει ταινίες με οσκαρική επιτυχία. Αναμένουμε.

Update: Τελικά κάποτε μας προλαβαίνουν οι εξελίξεις! Επισκεπτόμενος την σελίδα του King  ανακάλυψα ότι όχι μόνο το "Dark Tower" θα γυριστεί σε ταινία, αλλά η εταιρεία παραγωγής έχει ήδη ορίσει και ως μέρα παγκόσμιας προβολής την 13η Μαϊου 2013. Από ηθοποιούς δεν ακούσαμε τίποτα ακόμα αλλά σκηνοθέτης ανέλαβε ο Ron Howard (The Da Vinci Code) σημάδι ότι στο project θα πέσει το απαραίτητο χρήμα.




Odd Thomas

Να ξεκινήσω με disclaimer. Δεν συμπαθώ (συγγραφικά πάντα) τον Dean Koontz. Βρίσκω τις ιδέες του μπανάλ, το γράψιμο τίποτα το σπουδαίο και ειλικρινά υπάρχουν πολύ καλύτεροι συγγραφείς στους τομείς με τους οποίους ασχολείται ο Koontz. Αν θέλω τρόμο δεν χρειάζεται να πάω πιο μακριά από τον King και για αστυνομικά νομίζω ότι ο πολυγραφότατος Jeffrey Deaver ( The Bone Collector) μας καλύπτει επαρκώς. Βρίσκω επίσης ιδιαίτερα εκνευριστικό το κόλλημα που έχει με τους σκύλους καθώς και ότι σε αρκετές από τις απόψεις του είναι συντηριτικούρα.  Εχοντας πει αυτά, νομίζω ότι η επόμενη μου πρόταση έχει περισσότερη βαρύτητα. Η σειρά βιβλίων του με πρωταγωνιστή τον Odd Thomas είναι πραγματικά μεγαλοφυής. Τολμώ να πω ότι ο Οdd θα εξελιχθεί σ’ ένα από τους πιο συμπαθείς χαρακτήρες βιβλίων στη σύγχρονη δυτική κουλτούρα και είναι όπωσδήποτε πρώτης τάξης υλικό για σινεμά. Τι τον κάνει τόσο συμπαθή; Ο Odd είναι χαρακτήρας που αναγνωρίζει τα μειονεκτήματα του, ξέρει ότι σε κάποιες περιπτώσεις είναι απλά ανεπαρκής για να φέρει εις πέρας την αποστολή του όμως συνεχίζει με χαμόγελο αισιοδοξίας, είναι ατεγκτος ως προς την προσπάθεια του να βοηθήσει και δεν ντρέπεται καθόλου να αυτοσαρκάζεται! Φιλοσοφημένος, πονόψυχος και στοργικός ο Οdd δεν σταματά ποτέ του να εκπλήσσεται με τα πιο μικρά πράγματα γύρω του, αναζητώντας στην ρουτίνα και την συνήθεια ένα καταφύγιο από την τρέλλα που καλείται να αντιμετωπίσει. Ο Koontz χτυπά ρέστα με το γράψιμο του (ο ρυθμός του και η έκφραση του στα μυθιστορήματα του Odd είναι μακράν η καλύτερη του φάση) και είναι πραγματικά άξιο θαυμασμού πως μπορεί να μεταδώσει το χαμόγελο στον αναγνώστη, εν μέσω απόλυτου χάους.
Λίγα λόγια για την υπόθεση των βιβλίου όμως. O Odd Thomas είναι ένας εικοσάχρονος ψήστης σε μια μικρή πόλη της Αμερικής, μ’ ένα ιδιαίτερο όμως χάρισμα. Μπορεί να βλέπει τις ψυχές των πεθαμένων που επιλέγουν να μείνουν  στη γη σαν φαντάσματα! Η όραση όμως είναι η μοναδική αίσθηση στην οποία περιορίζεται η επαφή τους, αφού τα φαντάσματα δεν μπορούν να μιλήσουν με ζωντανούς. Οι ψυχές αναγνωρίζουν αυτόματα τον Odd ως τον άνθρωπο που μπορεί να τους βοηθήσει, αφού ο λόγος που μένουν πίσω και δεν προχωρούν είναι οι υποθέσεις που έχουν αφήσει ατελείωτες. Ο Odd έχει επίσης το χάρισμα της προαίσθησης: μέσω ονείρων αντιλαμβάνεται πότε κάτι πολύ κακό θα συμβει και αγωνίζεται για να το αποτρέψει. Προς το παρόν βρισκόμαστε στο τέταρτο βιβλίο της σειράς , Odd Hours, με τον Koontz να δηλώνει ότι θα γράψει συνολικά έξι.
Update: Δεν θέλω να περηφανευτώ αλλά είμαι ΠΟΟΟΟΟΟΛΥ καλός! Μετά την ανακάλυψη ότι το “Dark Tower”  θα γυριστέι σε ταινία, ανακάλυψα την τελευταία στιγμή ότι ο Odd παίρνει το δρόμο για το σινεμά! Ψαχνοντας για επιπρόσθετες πληροφορίες στην Wikipedia, έμαθα ότι ο Koontz έχει ήδη στα χέρια του σενάριο και η εταιρεία παραγωγής όρισε το 2012 ως την χρονιά προβολής της ταινίας! Μες το κεφάλι μου είναι όλοι αυτοί :)


The Fionavar Tapestry
Η θυσία του Πούιλ στο Δεντρο του Καλοκαιριού...


Είναι πραγματικά απορίας άξιον πως μετά την τεράστια επιτυχία του “Lord of the Rings” το “Fionavar Tapestry” δεν πήρε αμέσως το πράσινο φως για γυρίσματα. Οσο κι έψαξα δεν βρήκα γιατί, όχι μόνο καμία προσπάθεια δεν έγινε για την μεταφορά αυτής της εξαίρετης τριλογίας φανταστικής λογοτεχνίας στο σινέμα, αλλά ο συγγραφέας δεν δέχτηκε ακόμα πρόταση για να πωλήσει τα δικαιώματα! Ο καναδός  Guy Gavriel Kay είναι μάλιστα και αυθεντία επί του έργου του Tolkien.
Οταν ήταν ακόμα φοιτητής επιλέγηκε από τον εγγονό του Tolkien, Christofer, για να συνεργαστεί μαζί του στην επιμέλεια του magnum opus του Tolkien το “Silmarillion”. Το “Silmarillion” είναι στην ουσία μια ιστορία του φανταστικού κόσμου του Tolkien, που ξεκινά από την κοσμογονία και καταλήγει κάποια χρόνια μετά το τέλος του “Lord of the Rings”. Ο Tolkien δούλευε στο βιβλίο όλη του την ζωή και στο τέλος εκδόθηκε μετά τον θάνατο του.
Εχοντας από πρώτο χέρι την εμπειρία του «πατέρα» της φανταστικής λογοτεχνίας αλλά και οπλισμένος με πραγματικό συγγραφικό ταλέντο, το πόνημα του Kay δεν θα μπορούσε παρά να ήταν σπουδαίο. Το “Fionavar Tapestry” αποτελείται από τρία βιβλία. Το “Summer Tree”, το “Wandering Flame” και το “The Darkest Road”. Διηγείται την ιστορία πέντε φοιτητών στο πανεπιστήμιο του Τορόντο που μεταφέρονται παρά τη θέληση τους στον πρώτο από τους κόσμους, την Fionavar. Εκεί ο κάθε ένας θα παίξει τον δικό του σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση ενός πανάρχαιου κακού που ξύπνησε και απειλεί με καταστροφή όλους τους κόσμους. Εκτός όμως από σπουδαία βιβλία, το “Fionavar Tapestry” είναι γραμμένο και σε κινηματογραφικό ύφος, με επικές μάχες, δραματικές συγκρούσεις μεταξύ χαρακτήρων καθώς και τις απαραίτητες ανατροπές στη πλοκή για να εκπλήξει τους αναγνώστες. Να μου θυμηθείτε ότι με την σωστή επένδυση, το “Fionavar Tapestry” μπορεί να γίνει η καλύτερη τριλογία ταινιών επικής φαντασίας μέχρι σήμερα. Μέχρι τότε, συστήνω τα βιβλία ανεπιφύλακτα σε όποιον είναι fan της φανταστικής λογοτεχνίας αλλά και στον όποιονδήποτε ενδιαφέρεται να διαβάσει κάτι που δεν ακολουθεί την πεπατημένη και χαράζει δικό του δρόμο σ’ ένα λογοτεχνικό ύφος που χρειάζεται απεγνωσμένα την πρωτοτυπία.